Przejdź do głównych treściPrzejdź do wyszukiwarkiPrzejdź do głównego menu
sobota, 20 kwietnia 2024 09:42

13 grudnia roku pamiętnego

Nie zdołamy zapewne obliczyć ile lat normalnego rozwoju straciła Polska licząc od 13 grudnia 1981 roku. Pewnie bardziej możliwe stałoby się oszacowane ilu ludziom załamało się życie, ilu musiało kraj opuścić, ilu straciło nadzieję... Przypominamy materiał, który przygotowała Danuta Bzura z łomżyńskiego oddziału Archiwum Państwowego. Cały, wraz z fotokopiami licznych dokumentów, można znaleźć pod internetowym adresem: http://www.bialystok.ap.gov.pl/art,46,stan-wojenny-w-lomzynskim
13 grudnia roku pamiętnego

"Stan wojenny w łomżyńskim

Dekretem z 12 grudnia 1981 roku Rada Państwa wprowadziła z dniem 13 grudnia 1981 roku na obszarze Polski stan wojenny. Ukonstytuowała się Wojskowa Rada Ocalenia Narodowego pod przewodnictwem generała Wojciecha Jaruzelskiego. Na mocy dekretu zawieszono działalność wszystkich organizacji, stowarzyszeń i związków zawodowych, w tym NSZZ „Solidarność”, zawieszono wydawanie gazet i czasopism, wyłączono komunikację telefoniczną, wprowadzono cenzurę korespondencji, ograniczono możliwośc przemieszczania się poprzez wprowadzenie godziny milicyjnej (początkowo w godz. 19:00 – 6:00, później 22:00 – 6:00) oraz zakaz opuszczania miejsca zamieszkania bez zezwolenia władz. O wprowadzeniu stanu wojennego społeczeństwo zostało poinformowane przez polskie radio o godz. 6:00 rano. Kilka godzin wcześniej, bo o godz.0:00 w nocy z 12 na 13 grudnia, rozpoczęły się masowe aresztowania działaczy opozycji, przede wszystkim „Solidarności”, prowadzone w ramach akcji „Jodła”.

W województwie łomżyńskim aresztowano tej nocy 26 działaczy „Solidarności”. Większość z nich – 19 osób stanowili mieszkańcy Łomży. Początkowo przewieziono ich do aresztu śledczego w Białymstoku, będącego ośrodkiem przejściowym. Przebywające w nim kobiety przewieziono do Gołdapi, mężczyzn zaś do Suwałk. Internowania i aresztowania działaczy „Solidarności” następowały również w dniach późniejszych.

Władzę w województwie na mocy Dekretu o stanie wojennym przejął wojewódzki pełnomocnik Komitetu Obrony Kraju. W Łomży był nim początkowo płk Filip Majewski, którego w marcu 1982 roku zastąpił płk Lucjan Zapała, następnie zaś (od 16 lipca 1982 r.) – płk Kazimierz Jaroń. Kierował on dziewięcioosobowym sztabem, w którego składzie znajdował się między innymi szef Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego płk Józef Piotrowski i komendant wojewódzki Milicji Obywatelskiej – płk Stefan Sokołowski. Podlegało mu wojsko i nowe ogniwo władzy – komisarze wojskowi, skierowanych i do większych zakładów, do szkół, do urzędów miast i gmin. Komisarzami wojskowymi byli oficerowie Ludowego Wojska Polskiego, pochodzący zwykle z miejscowych jednostek, choć zdarzali się też przyjezdni. W terenie działały Wojskowe Terenowe Grupy Operacyjne, które miały wykrywać nieprawidłowości w funkcjonowaniu urzędów i przedsiębiorstw, wnioskować o karanie winnych nieprawidłowości czy nadużyć gospodarczych.

Wraz z wprowadzeniem stanu wojennego zawieszona została działalność instytucji kultury, stowarzyszeń oraz prasy, w tym tygodnika „Kontakty”. Przeprowadzona została tzw. weryfikacja pracowników tych instytucji. Weryfikacji podlegały całe grupy zawodowe, przede wszystkim nauczyciele, lekarze, pracownicy administracji państwowej.

Internowania i weryfikacje nie zakończyły się w pierwszych dniach i tygodniach, a trwały cały czas.
Internowanie było tylko jedną z wielu represji, jakimi dysponowała władza. Działaczy opozycji wcielano do wojska, ORMO (ochotnicze rezerwy milicji obywatelskiej), zmuszano do wystąpienia ze związku oraz podpisywania oświadczeń o lojalności wobec państwa, nękano częstymi rewizjami i rozmowami ostrzegawczymi.
Dla przeciętnego mieszkańca województwa łomżyńskiego wprowadzenie stanu wojennego oznaczało strach i niepewność. Stan wojenny identyfikowano z wojną domową. Społeczeństwo obawiało się interwencji z zewnątrz, wywózek na Wschód i aresztowań. Ludzie przygotowywali się jak do wojny, robiąc zapasy żywności i towarów pierwszej potrzeby.

Uciążliwości stanu wojennego powodowały społeczny opór, który w przypadku województwa łomżyńskiego nie był aż tak spektakularny. Nie doszło tu do wielkich strajków, manifestacji. Tym nie mniej podejmowane były próby oporu, budzące niepokój władzy.

W przechowywanych w Archiwum Państwowym w Białymstoku Oddział w Łomży materiałach archiwalnych znajdują się informacje na temat stanu wojennego w Łomży i województwie. Są to materiały opracowane lub przygotowane przez ówczesne władze, stąd pokazują obraz stanu wojennego widziany „oczyma” władzy, tym nie mniej pozwolą poznać przynajmniej część prawdy o tamtym okresie.

Prezentowane dokumenty pochodzą z następujących zespołów akt: Komitet Wojewódzki PZPR w Łomży (zespół akt nr 455), Wojewódzki Komitet Obrony w Łomży (zespół nr 610) i Urząd Wojewódzki w Łomży (zespół akt nr 563). Nieliczne fotografie pochodzą ze zbiorów Pana Mariana Chojnowskiego- przewodniczącego łomżyńskiej „Solidarności”.

Danuta Bzura



Podziel się
Oceń

Komentarze