Niech się mają poeci...

Dwa nagrodzone wiersze:

Paulina Pidzik

(najświętsza)

obserwujemy obiegi rozcięte

palce kładziemy na języku z ran płynie

krew miesza się ze śliną krzepnie

powoli zastyga w ciepłym ciele wchodzi

w jego szczeliny wnika w strukturę

na cierpkie usta przychodzą nam słowa o najświętszej

krwi która wytrysnęła z przebitego brzozowego

boku jak woda jak nasza ślina podobna

                                          ma moc uzdrawiania

ziemia wciąż krąży podchodzi pod

krawędzie pod opuszki wciąż nieuleczonej ze śmierci

skóry wsiąka w kruche miejsca blizn

                                      zamyka w krwiobiegu prochów

dzieli pomiędzy nas nierówno

niesprawiedliwie