Jerzy Sawa - Sawicki pośmiertnie mianowany na stopień pułkownika [VIDEO i FOTO]

W przeddzień 104. rocznicy odzyskania niepodległości przez Polskę, na cmentarzu przy ul. M. Kopernika w Łomży odbyły się uroczystości z okazji 100. rocznicy śmierci płka Jerzego Sawy - Sawickiego. Rozpoczęła je Msza Święta w cmentarnej kaplicy. Po Mszy Świętej uczestniczy uroczystości przeszli na grób płka Jerzego Sawy - Sawickiego. Płka Paweł Gałązka, dowódca 18. Łomżyńskiego Pułku Logistycznego przypomniał życiorys bohatera walk niepodległościowych. Na stopień pułkownika, Jerzy Sawa - Sawicki został mianowany pośmiertnie przez Ministra Obrony Narodowej Mariusza Błaszczaka. Jak podkreślał płk Paweł Gałązka było to możliwe dzięki staraniom wielu osób. Akt mianowania wraz z decyzją Ministra Obrony Narodowej Mariusza Błaszczaka na ręce płk Pawła Gałązki, dowódcy 18. Łomżyńskiego Pułku Logistycznego przekazał ppłk Adam Olszewski, szef Wojskowego Centrum Rekrutacji w Łomży.

10.11.2022 16:45 (aktualizacja 26.09.2023 13:57)

Jerzy Sawa - Sawicki pośmiertnie mianowany na stopień pułkownika [VIDEO i FOTO]

Jerzy Sawa-Sawicki (ur. 7 stycznia 1886 w Reginpolu, zm. 10 listopada 1922 w Łomży) – działacz niepodległościowy, żołnierz i Brygady Legionów Polskich, podpułkownik piechoty Wojska Polskiego.

W momencie wybuchu I wojny światowej Sawicki znalazł się w organizowanych przez Piłsudskiego oddziałach. Został mianowany dowódcą I plutonu 2 kompanii III baonu. Już w pierwszych swych nominacjach oficerskich został mianowany podporucznikiem. Prawdopodobnie 2 listopada został mianowany dowódcą 1 kompanii V baonu, a 5 marca 1915 awansowany na porucznika.

Uczestniczył w całym szlaku bojowym I Brygady, m.in. w czasie bitwy pod Łowczówkiem w grudniu 1914 został ranny. W lipcu 1917, po kryzysie przysięgowym, został zwolniony z Legionów i internowany w Beniaminowie.

Od 20 kwietnia 1918 roku służył w Polskiej Sile Zbrojnej. 6 sierpnia został awansowany do stopnia kapitana.W listopadzie 1918 roku został przyjęty do Wojska Polskiego. 27 grudnia 1918 został przeniesiony z 1 pułku piechoty do 32 pułku piechoty a wkrótce potem do 33-tego, w którym najpierw dowodził baonem awansując na majora, a od 18 maja 1920 roku objął jego dowództwo.

W okresie od 20 czerwca 1920 roku przez miesiąc dowodził XV Brygadą Piechoty. 11 czerwca 1920 został zatwierdzony w stopniu podpułkownika z dniem 1 kwietnia 1920, w piechocie, w „grupie byłych Legionów Polskich”. Po zakończeniu wojny z bolszewikami zachował dowództwo pułku.

Zmarł na atak serca 10 listopada 1922 w swoim pułku w Łomży. Został pochowany na cmentarzu parafialnym rzymskokatolickim przy ul. Mikołaja Kopernika w Łomży.