Perły nasze powszednie

Ale, o co chodzi?

To fundamentalne pytanie zadaje sobie ludzkość od zarania. I będzie sobie zadawać do u... śmierci, bo studia filozoficzne będą polikwidowane. „Narew” zabezpieczyła się przygarniając jednego filozofa, ale co zresztą ludzkości...

Myślimy o Was. Spróbujemy przybliżać perły myśli ludzkiej rozsiewane od czasu do czasu przez naszych bliźnich. Zwykle giną, gdzieś zamiast zapładniać umysły.

A przecież poeta, wieszcz, dał nam odpowiedź: Chodzi mi o oto, aby język giętki/Powiedział wszystko, co pomyśli głowa...

A zatem pereł część pierwsza (cytaty mogą nie być w stu procentach zgodne z giętkością języków, ale starają się nadążać za giętkością myśli):

„Bardzo lubię radnego, ale nie wiem z czym leci”

„Jestem wstrząśnięta, ale nie zamieszana”

„Pan, jak meandra, wraca do tego tematu”

„Żeby ktoś nie pomyślał, że przyleciała i gada”

„Pan jest co najmniej kolokwialny”

„Nazwę to, grubiańsko może: uuuuu, uuuu”

„Może pani zabierać głos, jak pani to mówi: mrucząc”

„Czy ja mruczę, czy ja nie mruczę”

„A jeśli chodzi o altruizm, to pan jest jeszcze daleko”

Ciąg dalszy – być może – nastąpi.