Rekord Ziemi Łomżyńskiej

Bardzo dobrze zaprezentował się Emil Dobrowolski (LŁKS „PREFBET ŚNIADOWO” ŁOMŻA) w 40-tym Dębno-Maratonie. W gronie ponad 1300-tu zawodników zajął czwartą lokatę, będąc najwyżej sklasyfikowanym z Polaków. Nasz zawodnik przybiegł za Etiopczykiem, Kenijczykiem oraz reprezentantem Ukrainy natomiast wyprzedził dwóch kolejnych Kenijczyków i dwóch reprezentantów Białorusi. Emil poprawił rekord życiowy o 2minuty i 12 sekund a czas jaki uzyskał na mecie 2:15,55 to wypełniona norma na klasę mistrzowską.

Jak mówi Emil - spodziewałem się wyniku w tych granicach, chciałem uzyskać mistrzowską klasę i cieszę, że mi to się udało. Pogoda była niezła, wiatr niezbyt dokuczał, szkoda tylko, że nie miałem grupy na wynik 2.13 - 2.14 i większość dystansu musiałem biec sam lub tylko z jednym zawodnikiem bo czołowa grupa Kenijczyków, Etiopczyk i Ukrainiec zaczęli bieg na wynik 2.10 co dla mnie było jeszcze za szybko. Wynik Emila Dobrowolskiego to nowy rekord ziemi łomżyńskiej (wcześniejszy należał również do niego).

Historia Maratonu Dębno

Każdego roku w Dębnie – mieście położonym 100 km na południe od Szczecina i 100 km na wschód od Berlina odbywa się wielka międzynarodowa impreza biegowa. Jest to MARATON DĘBNO.
Pierwszy bieg maratoński w Dębnie odbył się 22 lipca 1966 roku na 1000-lecie Państwa Polskiego. Nadano mu nazwę Mały Maraton „ O Błękitną Wstęgę Granicy Pokoju”. Zorganizowano go na dystansie 21,5 km, na trasie Cedynia-Siekierki a jego twórcą był Henryk Witkowski - działacz, wychowawca i trener wielu pokoleń młodzieży.
Klasyczny dystans maratoński biegało wtedy niewielu, na co wskazuje już sama lista startujących, na której widniało zaledwie kilkanaście nazwisk. Z roku na rok lista osób startujących w biegu rosła, podobnie jak popularność tej imprezy. W dwa lata później Mały Maraton miał już obsadę międzynarodową i był rozgrywany na nieco dłuższej, historycznej trasie Góra Czcibora-Cedynia-Siekierki (26,5 km).
W 1969 roku po raz pierwszy rozegrany został na klasycznym dystansie 42,195 km. Był on jednocześnie Mistrzostwami Polski w tej dyscyplinie. Tym działaniem Dębno samo wyznaczyło sobie miejsce w historii polskiego sportu. Sukces organizacyjny sprawił, że w roku następnym bieg znalazł się w europejskim kalendarzu LA. Z uwagi na małą liczbę kibiców oraz trudności organizacyjne związane z transportem zawodników i sprzętu w roku 1973 maraton został przeniesiony do Dębna i rozgrywany na trasie Dębno-Barnówko, gdzie startowało już ponad 100 zawodników. Od roku 1966, a praktycznie od momentu wydłużenia trasy biegu do pełnego maratonu, coraz głośniej zaczynało być o imprezie dębnowskiej. Po czternastu latach rozgrywania maratonu na trasie Dębno-Barnówko przygotowano nową trasę. Miała ona 3 pętle i prowadziła z Dębna do Cychr a następnie do Dargomyśla i ponownie do Dębna. W latach 1971-1990 startujący w Dębnie zawodnicy walczyli o tytuł Mistrza Polski w Maratonie. W roku 1975 w Maratonie Dębno biegał najlepszy maratończyk lat siedemdziesiątych Rondla Hill (Wielka Brytania), który ten bieg wygrał z doskonałym wynikiem 2:12:34, dającym mu 8 miejsce na światowych listach. W roku 1976 w bardzo szybkim biegu dominowali zawodnicy byłego Związku Radzieckiego. Zwyciężył Leonid Mojsiejew 2:12:20 przed Aleksandrem Gockij 2:12:41 oraz Jurijem Wielikorodnym 2:12:58. W roku 1979 na starcie dębnowskiego maratonu stanęła pierwsza kobieta - Christa Vahlensieck (RFN). Pierwszą Polką była Anna Bełtowska startująca w 1981 roku. Najszybszy bieg w historii Maratonu Dębno i maratonów organizowanych w Polsce miał miejsce w 1986 roku. Wówczas aż 35 zawodników uzyskało wyniki poniżej 2:30:00, zwyciężył Antoni Niemczak, który z czasem 2:10:34 ustanowił do dziś niepobity rekord trasy. W roku 1988 rekord trasy wśród kobiet z czasem 2:32:23 ustanowiła Wanda Panfil, późniejsza Mistrzyni Świata w Maratonie. Rekord ten został pobity przez Grażynę Syrek w 2003 roku, z czasem 2:32:09 potwierdzając tym samym, że trasa Maratonu Dębno słusznie uznawana jest za najszybszą w Polsce. W latach 1991-1998 z przyczyn ekonomicznych zaniechano organizacji tej imprezy. W roku 1999 została reaktywowana i do dnia dzisiejszego rozgrywana jest na trasie Dębno-Dargomyśl-Cychry-Dębno. Trasa ta ma wielu zwolenników, jest szybka, bezkolizyjna i przebiega w terenie zalesionym. Po przerwie w organizacji maratonu rangę Mistrzostw Polski przyznano ponownie w 2000 roku w kategorii kobiet, a od 2001 roku w kategorii mężczyzn. W roku 2003 po raz pierwszy rozegrane zostały Mistrzostwa Polski Policjantów, a w 2008 Międzynarodowy Maraton Strażaków. W roku 2004 startujący w Dębnie zawodnicy walczyli o miejsce w ekipie na Igrzyska Olimpijskie w Atenach. Nominacje olimpijskie wywalczyli wówczas: Monika Drybulska z czasem 2:33:27, Waldemar Glinka z czasem 2:12:13 oraz Michał Bartoszak z czasem 2:13:31. Rok 2004 obfitował w sportowe sukcesy, wynik 2:12:13 jest piątym w historii polskich maratonów.

Jubileuszowy 35.Maraton Dębno 2008 był rekordowy pod każdym względem. Wystartowało 755, a ukończyło bieg 713 zawodników. Czas 2:10:59 uzyskany przez zwycięzcę Yurija Hychuna był tylko 25 sekund gorszy od rekordu Maratonu ustanowionego w 1986 r. przez Antoniego Niemczaka, ale dużo lepszy od dotychczasowego rekordu trasy wynoszącego 2:12:13. Nominacje olimpijskie uzyskali Mistrzowie Polski: Monika Drybulska i Henryk Szost. Takiego biegu w Polsce nie było od 22 lat. Kolejne lata to dalszy rozwój naszej imprezy. Rok 2010 był wyjątkowy. Po tragedii smoleńskiej i odwołaniu biegu, który miał się odbyć 11 kwietnia, podjęto decyzję o ponownej organizacji maratonu jeszcze w tym samym roku. Utrzymano rangę Mistrzostw Polski i 24 października na starcie stanęło 1021zawodniczek i zawodników co jest nowym rekordem frekwencji .