cud-nad-narwia

Słów marszałka Józefa Piłsudskiego o "cudzie nad Narwią", bez którego nie byłoby "cudu nad Wisłą", nie zdołali potwierdzić historycy. Jeżeli nawet twórca niepodległej Polski nie nazwał tak bitwy o Łomżę na przełomie lipca i sierpnia 1920 roku, to i tak nie da się zaprzeczyć faktom: sowiecka armia zatrzymała się na kilka dni nad Narwią nie mogąc pokonać oporu zebranych na fortach w Piątnicy różnych formacji Wojska Polskiego, ochotników i cywilnych mieszkańców Łomży i Ziemi Łomżyńskiej. A marszałek otrzymał trochę czasu i skrzętnie go wykorzystał.

„Bez Cudu nad Narwią, nie byłoby Cudu nad Wisłą”. Słowa marszałka Józefa Piłsudskiego są znane i bliskie sercu każdego łomżyniaka. Wiedza o tym, co zdarzyło się na przełomie lipca i sierpnia 1920 roku pod Łomżą nie jest jednak nadal powszechna w Polsce. To już 97. rocznica "Cudu nad Narwią".

Cztery wielkoformatowe malowidła ścienne w Łomży są już gotowe. Ostatni z nich, prezentujący sylwetki kapitana Mariana Raganowicza i żołnierzy 33. pułku piechoty z bitwy z bolszewikami w 1920 r., nazwanej "Cud nad Narwią”, został zrealizowany na budynku przy ul. Rządowej 5. Wszystkie murale powstały pod hasłem przewodnim „Ku Niepodległej”.

Na największej ze ścian, liczącej 220 m2, przy ul. Wojska Polskiego, powstał mural odnoszący się do tematyki powstania styczniowego. Obraz nawiązuje do zdjęcia E. Zajączkowskiego z 1916 roku ukazującego mieszkańców Łomży przed krzyżem upamiętniającym miejsce stracenia powstańców przy Szosie Zambrowskiej.