Katarzyna Enerlich w Łomży

Piękny dzień za mną. Wiosna na Mazurach się objawia nieśmiało, ale jednak skutecznie. Wiosenne kwiaty wychodzą z ziemi, gęsi kluczami przecinają błękit, a ja zrobiłam pierwsze wiosenne ognisko, by odetchnąć ognień, oczyścić swoje myśli i uspokoić się. Odpoczywam przy ogniu. Ogień ma wielką moc; ilekroć palę go, uspokajam się. Paliłam ubiegłoroczne słoneczniki i pędy pomidorów, zeschłe i poczerniałe. Zawsze trochę suchych roślin zostawiam na pierwsze wiosenne ognisko, reszta wędruje na kompost.

Otulona zapachem ognia, dymu i powietrza patrzyłam na zachodzące słońce. Cieszyłam się tym pięknem, które objawiło się nade mną. Skupiłam na oczekiwaniu na wiosnę. Życie jest takie piękne – w tych swoich drobiazgach, chwilach drobnych, czasem niezauważalnych. Gdy się nad nimi pochylam, odkrywam wielkie wokół siebie bogactwo, za które nie muszę płacić. Bo najważniejsze w życiu rzeczy są za darmo: uśmiech, miłość, przyjaźń, zachwyt nad krajobrazem, ogień, który oczyszcza.

Dobrze mi w tym świecie.

A dobre myśli na pewno mnie uzdrowią i wzmocnią.

Mają dobry wpływ na każdego.

Wpadła mi dziś w ręce książka. Pochłonęła 

 Fragment z bloga autorki z 10 marca:  prowincjapelnamarzen.blog.pl